'Hoe kom je dáár nou weer bij? Een huis in Frankrijk?' Uhmm... Mijn ouders hebben altijd al graag een oude boerderij willen hebben, het liefst eentje in Nederland. Maar dat was toch niet zo'n heel goed idee, gezien de prijs en dat er niks te vinden was op fietsafstand van Goes. In mei hoorde ik ineens: 'Morgen gaan we naar Frankrijk!' Mijn eerste reactie was waarom, maar toen dat eenmaal uitgelegd was, had ik er alleen maar heel veel zin in. Je weet wel, zon, zee, strand, alles wat je voor je ziet als je aan Frankrijk denkt. Maar nee hoor, het moest natuurlijk niet te ver weg zijn. In de Ardennen. Maar goed, we zijn uiteindelijk twee keer op en neer gereisd om naar huizen te kijken. Uiteindelijk zijn we ergens tussen Reims en Charleville-Mesières gestrand. In de zomervakantie hebben we hier de hele vakantie rondgehangen. We kwamen hier aan, en het eerste dat we hebben gedaan is de trampoline opzetten. Want dat was onze enige voorwaarde. We wilden wel een huis in Frankrijk, maar dan wel met een hele grote trampoline. En die is er gekomen ook. Met een diameter van bijna 5 meter lanceer ik Julia en Lara tot boven het net.
Daarna is Papa begonnen met de WC. Goed plan. Het was een klein hokje halverwege de tuin, vol met spinnewebben en de spinnen zelf ook nog, trouwens. Compleet met een bril uit de Ikea en een hartje in de deur, is het nu een heel schattig hokje geworden.
Vervolgens was het zwembad aan de beurt. Niet echt zo'n zwembad met van die tegeltjes enzo, maar gewoon een oplaaszwembadje. Maar dan wel een heel groot opblaaszwembadje.
